Appie vertelt

Vorige week brachten wij een bezoek aan 's lands beroemdste museum: het Rijksmuseum in Amsterdam. Per trein (met dank aan Kruidvat voor de aanbieding) vertrokken we omstreeks kwart over zeven. Dat is erg vroeg op zaterdag ochtend, maar het voordeel hiervan was de vroege aankomst. We moesten zelfs even wachten voor het museum open ging. Maar we waren vervolgens wel gelukkige gebruikers van een kluisje. Dat was nodig, want rugtassen mogen niet mee naar binnen. Dus de rugtas bezitters die later arriveerden stonden in de rij bij de kluisjes... Direct bij binnenkomst trof onze oudste het enorm. Hij wilde graag de wapens en scheepsmodellen zien en die stonden direct bij de door ons gekozen ingang tentoongesteld. Knap hoor, hoe iemand zó precies en zo klein complete driemasters na heeft kunnen bouwen! Daar genoten we enorm van. Maar ook het aardewerk, porselein, de muziekinstrumenten en al die andere snuisterijen maakten veel indruk. Wat te denken van die prachtige borden

Zo'n twee weken geleden showde ik op dit blog een zwaar transport trekker. Ondertussen ging het bouwen verder. En ontstonden deze vier modules. Dit zijn allemaal modules van zo'n zelfrijdend platform waarop firma's als Mammoet de meest zware dingen verplaatsen. Soms zelfs hele gebouwen! Daarvoor kunnen de modules aan elkaar gekoppeld worden. Dan ontstaat er een behoorlijk lang laadplatform dat zelfstandig in staat is korte of langere afstanden af te leggen. Voor het koppelen heb ik steeds eenzelfde verbinding gebruikt, zodat de modules in verschillende combinaties ingezet kunnen worden. Tenslotte is er nog één kleine module over, met aan de voorzijde een gewone koppeling. Hiermee kan de zwaar transport trekker aan het rijdende platform gekoppeld worden, bijvoorbeeld om meer trekkracht te benutten. In dat geval ontstaat deze combinatie, waarbij het voorste motor platform is vervangen door de koppeling. En zoals je ziet is de trekker met extra contra gewich

Al sinds mijn jeugd ben ik onder de indruk van zwaar transport. Met plezier leende ik boeken van Truckstar vol foto's van volgeladen diepladers die worden getrokken door sterke, stoere vrachtwagens. Trots dat ik was dat op heel veel foto's materieel te zien was van het Nederlandse bedrijf Mammoet. Daar moest ik aan denken toen in de nieuwe catalogus van Lego zo'n zwaar transport trekker was opgenomen. Toen dacht ik bij mezelf: "Die kan ik wel maken in de kleuren van Mammoet." Dus ben ik vanmiddag aan de slag gegaan. Via internet zocht ik de bouwinstructies van de Lego vrachtwagen en wat beelden van vrachtwagens van Mammoet. Vervolgens pakte ik onze Lego erbij, en was ik een paar uur zoet. Het resultaat is niet slecht voor een eerste keer, al zeg ik het zelf. Het is een trekker geworden inclusief een dieplader met meesturende wielen. Toen ik vond dat ik bijna klaar was, ontdekte ik op de foto's dat bij de echte vrachtwagens van Mammoet de bovenzijde van he

Hogeschool Windesheim in Zwolle heeft al vele jaren een "Ontdekhoek". Hier maken kinderen kennis met techniek, door te ontdekken. Diverse van mijn collega's en buren hebben er in hun jeugd zelf kinderfeestjes gevierd. En nu hebben onze kinderen de juiste leeftijd. Onlangs vierde de juf van onze jongste met haar klas haar verjaardag in de Ontdekhoek. En kwamen er weer erg leuke spulletjes in huis. Er is in de Ontdekhoek zoveel te doen dat de kinderen moeten kiezen, omdat je in één dag niet alle techniek belevenissen kunt voltooien. Daarom hoor ik ze ook niet mopperen als ze er nog een keer naartoe gaan: er is veel te doen en wát er te doen is vinden de kinderen erg leuk. Zelf zeepjes of naamplaatjes maken, je eigen scheepje bouwen en laten varen, van karton en ijzerdraad een heuse grijper in elkaar zetten... En dan noem ik slechts een paar van de techniek activiteiten waar de kinderen thuis enthousiast over vertellen. Zelf ben ik er nog niet geweest, dus een uitgebreide

Onze jongste houdt erg van schilderen, sowieso is ze graag creatief bezig. Vanavond heeft ze twee schilderijen gemaakt. In dit bericht aandacht voor de zon. Op het schilderij zie je de zon centraal staan. Daarnaast zie je de aarde en om deze beide heen verschillende sterren. Wat me opvalt zijn de verhoudingen tussen de verschillende onderdelen uit het hemelgewelf. En de detaillering van de aarde, daar wordt ik als geograaf natuurlijk erg blij van. U begrijpt: ik ben blij dat creativiteit in ons gezin voldoende in de genen zit!

Wandelen in de natuur kan heerlijk ontspannend zijn. Dus ging ik vanmiddag aan de wandel. Het Zandhovebos, aan de rand van Zwolle, paste uitermate geschikt in mijn schema van deze middag. Aldus mijn liefste, en ze had nog gelijk ook! De wandeling begon al goed: vlak nadat ik mijn fiets had geparkeerd scheen de lentezon haar heldere stralen over een leeg weiland. Dan ben je toch ineens het beeld kwijt dat je in een behoorlijk grote stad bent!? Vervolgens ging ik op pad. Het eerste deel van het Zandhovebos is vooral een park bij het gelijknamige verpleeghuis. Er staan wat meer rododendrons, de paden zijn verhard en her en der hangt een vogelhuisje of een vleermuiskast. En dat levert leuke plaatjes op, zeker in contrast met al die (nu nog) kale takken van de loofbomen. Na niet al te lange tijd kwam ik deze boomstronk tegen. De paddenstoelen verwijzen halsstarrig naar de herfst, die al weer even achter ons ligt. En aan de groene algen maak ik op dat ook de winter haar indruk acht