Appie vertelt

Wij houden wel van Ikea. Heel veel is standaard, maar door goed te combineren valt er prima iets 'eigens' mee te maken. En hoewel de duurzame filosofie natuurlijk extra wordt aangedikt door de marketingafdeling, komt 'ie goed over. Als we dan op zoek zijn naar wat opbergers, tsja, dan zit er een reisje aan te komen.   Afgelopen zaterdag was het zover: we gingen per automobiel naar Amersfoort. Natuurlijk is de blauwe doos in Zwolle een stuk dichterbij, maar de Ikea van Amersfoort blijft toch veruit onze favoriet. Bredere paden, riantere opstelling van meubels en voor de kids is het er veel leuker. Want die speel- en knutselplaatsen op de verschillende verkoopafdelingen zien er prima uit hoor, in Zwolle. Maar óf de kinderen hebben dan net geen zin in knutselen, óf ze zijn net lekker gestart als pa en ma klaar zijn met rondneuzen in dat stuk van de showroom. En dan moeten ze per sé weer verder door de winkel sjokken. Nee, dan liever een uurtje lekker rennen of schermpj

Het voordeel van een Kruidvat klantenpas is dat je de punten kunt gebruiken om met korting een uitje te organiseren. Deze week bezochten we zodoende Dierenpark Amersfoort. Nog een park 'oude stijl': mooi verzorgde paden, parkachtige omgeving en dieren in mooi vormgegeven hokken. Niet al te klein, maar ook niet zo'n grote 'habitat' die wel heel natuurlijk oogt, maar waar je op zoek moet naar de dieren die er zouden moeten verblijven. En wat we heel prettig vonden: bij iedere kooi stond helder aangegeven welk dier er huisde. Met een gestileerde tekening, inclusief uitleg over het leefgebied, de voeding en de mate waarin het dier wel of niet bedreigd wordt. Daar houden wij van: weten wat we zien! We troffen het, want het was een prachtige, zonnige dag. Op zo'n dag bieden de bomen van het park veel schaduw. Op regenachtige dag zijn diezelfde bomen waarschijnlijk nogal nadruppelig, maar zo'n bosachtige omgeving is wel heel mooi om doorheen te wandelen. Op veel pl

In een eerder blog toonde ik het begin van ons perk met Afrikaantjes. Terug van vakantie zag ons perkje er prachtig uit, want de Afrikaantjes bloeien volop! Kijk maar: Het groen is lekker fris, elke plant staat volop in bloei en de kleuren zijn zo helder als wat. Niet iedereen zal de combinatie van kleuren waarderen, maar alleen geel of oranje vinden we wat aan de saaie kant. Het is al met al niet heel veel werk om de planten op te kweken. En het resultaat - daarvan genieten we nog weken lang. Maar in de potten, daarin wil het niet zo goed lukken als voorgaande jaren. Het groen is minder, de bloemen zijn wat minder mooi... Even vroeg ik mij af wat hiervan de oorzaak zou kunnen zijn. Al snel werd dat duidelijk: slakken. Heel veel slakken... De tuin zit vol met van die dikke naaktslakken. Die zo'n ontzettende kleeflaag op je vingers achterlaten wanneer je ze uit de pot of elders uit de tuin plukt. Smerige beesten vind ik het. Vast nuttig (als voer voor de egel bijvoorbeeld), maar van

Onlangs bezochten wij de vesting Ehrenbreitstein te Koblenz. Uiteraard was de tocht er naartoe - per trein langs de Moezel en vervolgens per kabelbaan over de Rijn - een belevenis op zich. En ook over de burcht is genoeg te vertellen. Maar de meeste indruk maakte de tentoonstelling "Wunderland", met werken van de Duitse kunstenaar Frank Kunert. Frank Kunert maakt miniaturen, die hij vervolgens fotografeert in een bijzondere omgeving. Toen we zijn werken zagen hangen vroegen we ons eerst af of het schilderijen waren of foto's. Al snel kwamen we erachter dat het om foto's ging, omdat een aantal van de gebruikte miniaturen ook op de tentoonstelling te zien waren. De getoonde situaties variëren van vrolijk en spits tot bizar en absurd. Deze afbeelding van een 'gezellige maaltijd' is een goed voorbeeld. Het is een foto uit de folder, dus ik ga er vanuit dat ik geen rechten schendt. Ook de kinderen voelden bij deze - en vele andere foto's - direct het bijzondere