Appie vertelt

Vorig jaar bezochten we het Nationaal Militair Museum in Soesterberg. We vergaapten ons aan een uitgebreide collectie militaire voorwerpen in een prachtige omgeving. En er was zoveel te zien, dat we besloten er deze voorjaarsvakantie nog een bezoek te brengen. Onderweg bracht Defensie ons al helemaal in de stemming door met twee pantserwagens een stuk dezelfde kant op te rijden... Aangekomen bij het museum waren we weer onder de indruk. Wat een ongelooflijk groot en bijzonder gebouw! En wat hebben ze de omgeving rond dat gebouw mooi ingericht. Vanaf de parkeerplaats naar het museum lopen is al een genot. En bij de ingang aangekomen is het voor iedereen duidelijk dat we bij een militair museum zijn aangekomen: waar anders wordt de ingang bewaakt door een heuse tank?! Tsja, bij aankomst werden we opgewacht door verkopers van een loterij. Dank is blijkbaar normaal geworden, dat zulke gasten je staan op te wachten bij een museum of dierenpark. Ik wordt nietgoed van die mensen, maar b

Zoals bekend wordt er in huize Britstra graag gebouwd met gaan die mooie, Deense steentjes. En dat is logisch, want met Lego kun je alles maken. Dus ook een vliegkampschip. In ons geval eentje met een stel (blauwe) jagers aan boord. Bijgestaan door enkele (gele) helikopters en verdedigd door een kanon het en der. De romp was redelijk simpel, want daarvoor is een kant-en-klare romp van een politieboot gebruikt. De rest is zelf bedacht. Om het geval niet al te enorm te maken is het vliegkampschip uitgevoerd in micro formaat. Dit is bij het bouwen een extra uitdaging, maar lever wel erg leuke resultaten op!

Eerder dit jaar kreeg ik een oude wegenkaart van Frankrijk in handen gedrukt. Een gedetailleerd exemplaar, met een ringband en heel veel kaartbladen. In het verleden heeft die kaart ons door een groot deel van Noord-Frankrijk geloodst, maar anno nu kan 'ie niet meer mee. Dus of ik er nog iets mee kon? Nu was ik jaren geleden cartograaf en ben ik nog steeds gek op kaarten. Maar een verouderde, Franse wegenkaart? Daar zag ik weinig heil in. Tot één van onze kinderen vorige week van kaarten uit een oude atlas een slinger had gemaakt. Dat bracht mij op een idee. Dus heb ik gistermiddag staan snijden en ging ik vanavond aan de knutsel. Van de kaarten had ik een dertig gelijke driehoeken gesneden. Die losse driehoeken heb ik aan lint geniet. Gewoon een simpel stukje lint van de Action. Geen papieren lint, want dat gaat op den duur scheuren. Dus koos ik voor lint van stof. Het is voldoende om langs één kant van de slingers een stuk lint te bevestigen. Maar het leek mij wel vrol