Het is al weer een aantal weken geleden dat Kampen en omgeving internationale aandacht kreeg vanwege de Hanzedagen. Dankzij die Hanze is er sprake van eeuwenoude rijkdom in deze regio. Rond diezelfde periode las ik in de krant dat de regio Zwolle een dierentuin zou missen, volgens een onderzoek over de aantrekkelijkheid van de regio (of zoiets). Die twee ogenschijnlijk losse zaken vallen heel goed te combineren, zo mijmerde ik laatst. Van dat gemijmer begon het te borrelen onder mijn hersenpan.
Droom met mij mee over de HanzeZoo.
Eerst naar Londen
We lopen - met een stel kinderen in ons kielzog - naar de kassa van de dierentuin. We betalen de kaartjes en lopen met de parkplattegrond in de hand het park op. Voor ons ligt een plas water in de vorm van de Noordzee. We lopen naar links, richting een Londens pakhuis. In het pakhuis vinden we aquaria, met op de begane grond een stukje Oostzee. In het aquarium spotten we onder andere zalm, wijting, geep en zeeforel. Een verdieping hoger treffen we het Noordzeebassin, met hondshaai, haring, rode poon en schol, om een paar vissen te noemen. Er omheen kijken we naar garnalen en mosselen in aparte aquaria. Nog een verdieping hoger wanen we ons in een Europese rivier, met meerval, snoek, voorn en andere soorten wit- en roofvissen. En tot slot bezoeken we de 'zolder vol verrassingen'.
Reken maar dat er in de tijd van de Hanze - bij de open haard op een gure winteravond - door teruggekeerde zeelui spannend verteld werd over de pracht en praal van de zee in verre, tropische oorden. Heel rijke lui konden zich wellicht een dure gravure van deze wonderlijke vissen veroorloven. Gewone stervelingen konden slechts dromen - onder het luisteren naar het verhaal - hoe die kleurrijke dieren eruit zouden zien. Wij hebben meer geluk: op de zolder van het Londense pakhuis is een prachtig koraalrif te vinden. Nadat we uitgebreid genoten van doktersvissen, anemoonvissen en papegaaivissen (en van de enge murene) vertrekken we via de laatste gang uit het pakhuis. Tussen de aquaria met zeesterren en -slakken staat de gang vol met draaiborden; voorop de vraag en achterop het antwoord. Om ons heen rennen de kinderen van bord naar bord en leren wat de schadelijke gevolgen zijn van plastic soep op zee en teveel toerisme en scheepvaart in koraalriffen.
Dan de Noordzee op
Buiten staan we voor de Noordzee in het klein en kunnen we kiezen: lopen we om het water naar de Kamper scheepswerf, of gaan we daar per waterfiets naartoe? Ik stel voor dat we op de waterfiets stappen. We beginnen met een rustig gangetje. Veertig meter voor ons ligt de scheepswerf, naast ons een glazen muur. Wat doet die glazen wand daar, vragen we ons af. Die belet ons een kijkje te nemen bij de gestrande kogge, midden op de plas! Dan zoeft een schim aan de andere kant langs het glas... Tsjonge, daar zwemmen zeehonden! Hé kijk, er ligt er ook eentje op de zandbank naast het verroeste anker. Uiteraard zwermen meeuwen rond het wrak en schieten er haringen langs het glas. Soms probeert een meeuw er eentje te verschalken, maar de meeste meeuwen schreeuwen meer dan dat ze eten. En daar! Op het schip lopen een paar aapjes! We vergeten te trappen en drijven langzaam verder. Wat is dat mooi gemaakt zeg...
Aan land in Kampen
Helaas zijn we al weer aangekomen aan de Hollandse zijde van deze mini Noordzee. Nou ja, helaas? We treuren maar even, want aangekomen bij de Kamper scheepswerf valt er genoeg te beleven. We zien op de helling een half afgebouwde kogge liggen. Rondom de kogge wordt van alles uitgelegd over de geschiedenis van dit typische vrachtschip uit de Hanzetijd. En we treffen het, want het is een feestdag: op de scheepshelling tonen heren en dames in klederdracht allerhande oude ambachten, zoals touwslaan, ouderwets planken krombuigen, zeilmaken en nog veel meer. Rustig kijken we even rond en verbazen we ons over de handigheid van deze mensen. Alles zonder stroom en zonder internet - hoe bestaat het!
In de loods van de scheepswerf is het wel even griezelen hoor. Hier zien we alle dieren die vroeger op en rond het terrein van de scheepswerf rondhingen: verschillende soorten ratten, muizen en spinnen, maar ook hagedissen en kikkers. En natuurlijk vleermuizen. Dan volgen we een looppad met allemaal weetjes over dijken, muskusratten en ruimte voor de rivier.
Zo komen we in de poldermolen naast de scheepswerf. Hier leren we van het Waterschap waarom er dijken en molens (en nu natuurlijk gemalen) nodig zijn om ons land tegen het water te beschermen. En waarom we tegenwoordig ruimte maken voor de rivier. Maar ook dat de muskusrat niet alleen best mooi is, maar ook erg schadelijk kan zijn. Vanachter het glas kunnen we zelf zien hoe mooi de muskusrat is. Een territorium verder treffen we een stel ongelooflijk behendige otters en daar weer naast zien we bevers aan het werk. En de kinderen? Die staan ondertussen te kijken naar het scherm met oude afleveringen van de Fabeltjeskrant, waarin de gebroeders Bever druk in de weer zijn. We lachen met de kinderen mee en stappen de molen uit. Dan moeten we kiezen: bezoeken we eerst de Lübeckse boerderij, de Hanze Hangplek, of gaan we richting de bossen van Riga?
Hanze Hangplek
Onze licht knorrende maag bepaald de keuze; het wordt de Hanze Hangplek. We gaan naar binnen en direct zijn de kinderen foetsie. Verdwenen tussen de vele speeltoestellen die deze hangplek rijk is: glijbaan, klimmer, wipwap en schommel doen het altijd goed! Wij lopen door naar de restauratie en halen een dampende beker cafeïne. Uiteraard zijn er diverse lekkernijen uit verschillende Hanzesteden bij te kiezen, we verleiden ons tot een zoete versnapering. Aan een tafeltje gaan we genieten van het lekkers. De kids slokken snel wat ranja naar binnen en zijn weer de hort op. Overal zijn lachende en joelende kinderen, die even wat energie kwijt kunnen. Wanneer de koffie op is, zijn de kinderen nog niet uitgespeeld.
Gelukkig bevat de Hanze Hangplek ook de Hanze shop. Hier zijn diverse dieren knuffels en andere dierentuin snuisterijen te koop, maar ook verschillende Hanze producten. En uiteraard leuke en/of informatieve boeken en spellen met Hanze als centraal thema. Uiteraard houden we ons in - een hele dag sjokken met een volle tas is zonde van de energie - en besluiten we op de terugweg nog even langs te gaan.
Bij Riga het bos in
We lopen richting de bossen van Riga. Dit deel van de dierentuin is - hoe kan het ook anders - boomrijke aangelegd. Tussen de bomen liggen de verblijven van wolf, bruine beer, damhert en everzwijn, maar ook van das, boommarter, egel en eekhoorn. En natuurlijk van vogels als buizerd, korhoen, sijs en enkele soorten uilen. Hier lopen we behoorlijke einden, maar omdat er zoveel prachtige dieren zijn te zien maalt niemand hierom. Want gelukkig is dit niet zo'n moderne dierentuin waar vijf soorten dieren bij elkaar in een groot territorium worden gestopt en je zonder bordje maar moet uitvinden welk dier er zou kunnen lopen. Nee, de verblijven zijn ruim en aangepast op de dieren, maar per verblijf zijn er maximaal drie heel verschillende soorten tegelijk aanwezig. En wordt op duidelijke borden in drie talen (Nederlands, Duits en Engels) informatie gegeven over deze dieren, inclusief een duidelijke afbeelding. Het wandelen tussen de verblijven wordt opgeleukt met informatieve posters en vragenspelletjes.
Aan de rand van het bos ligt een braak terrein. Op het bouwbord lezen we dat HanzeZoo hier uit gaat breiden. In dit deel van het park zal het noordelijke en koude deel van de Hanze landen centraal staan, met ruimte voor dieren als ijsbeer, eland, poolvos en zeehond. Dat laatste dier is er al, die hadden we vanaf de waterfiets al gezien!
Het leven op de Lübeckse boerderij
Vanuit het bos gaan we al weer naar het laatste deel van het park; de Lübeckse boerderij. De kinderen beginnen te rennen als ze zien dat ze geitjes mogen aaien en tussen biggetjes door mogen lopen. Wij lopen rustig achter de kids aan en gaan de stal in. In een schrikbeweging doe ik mijn hoofd naar beneden: vanuit het nest scheerde een zwaluw laag over het publiek naar buiten, op zoek naar een lekker hapje. In de stal zien we twee koeien, die even geen zin hebben om in het weiland te liggen. Naast hen luieren twee varkens en daarnaast een stel eigenwijze ezels. Tegen de stal aan staat een grote konijnenren, uiteraard omringd door een schare vertederde meisjes. En achter de stal? Daar is de boomgaard; het domein van een prachtig ras kippen.
Op het erf nemen we één van de picknicktafels. Bij het stalletje halen we een kop koffie, terwijl de kinderen zich vermaken in de tweede stal. Tussen de strobalen zijn diverse speel- en klautermogelijkheden. Die vallen zeer in de smaak, wat ons de tijd geeft rustig de koffie op te drinken en een zak poffertjes te bestellen. Die peuzelen we op terwijl we richting de uitgang wandelen. Uiteraard herrineren de kids zich de shop aan de rand van de Hanze Hangplek. Wanneer we uiteindelijk het park verlaten zijn we zachte knuffels, smakelijke Hanzelekkernijen en een prachtige herinnering rijker.
Dag droom
Helaas, mijn dagdroom is al weer voorbij. De realiteit is dat we vanuit Zwolle nog steeds een eind moeten rijden voor een echte dierentuin. Maar wie weet? Misschien dromen er meer mensen en misschien zit daar wel iemand tussen die ondernemender is dan ik? Wie zal het zeggen...
Reacties
Een reactie posten