Appie vertelt

Vanavond gingen we samen uit eten. Tot mijn verbazing wilde vrouwlief uit eten in een zaak waarvan ik niet wist dat er te eten viel. In mijn beleving is het niet meer dan een doodgewone kroeg. En dan gezellig samen uit eten?! Maar eens wat anders proberen kan geen kwaad, dus gingen wij naar de Assendorperstraat in Zwolle. Bij binnenkomst viel mij uiteraard eerst de grote bar op, terwijl er ook tafeltjes en stoeltjes te zien waren die niets met een café te maken hebben. Dus gingen we samen zitten en keken eens rustig rond.  En toen kwam de verrassing: een heerlijke wijn, gevolgd door een stoofpot die uitzonderlijk van smaak was!  We hadden een super geweldige avond in een prettige sfeer met fijne bediening. Niets kroeg, gewoon een superleuk eetcafé met zeer smakelijke menukaart. Dus ben je eens in Zwolle en wil je voor een zeer prettige prijs een heerlijk diner? Breng dan vooral een bezoek aan Kaya!

Deze herfstvakantie gingen wij naar de dierentuin van Arnhem: Burgers Zoo. We hadden drie vrijkaartjes dankzij een geweldige collega (en haar vriend). En van die kaartjes hebben we uitgebreid genoten! Het was niet de eerste keer dat we deze dierentuin bezochten, al was de vorige keer heel veel jaren geleden. Daardoor wisten we dat een bezoek aan deze dierentuin een prima bezigheid is voor een regenachtige dag. Want deze dierentuin heeft en aantal overdekte leefgebieden, zoals een prachtige, groene jungle. Dus lieten we het vakantiepark in de regen achter en reden de Dacia naar Gelderland. Vooraf hadden we een aantal 'doelen' vastgesteld: zo wilden we de tijgers bekijken, als het zou kunnen naar de cheeta's en een bezoek brengen aan het aquarium. Toen we aankwamen was het gelukkig droog, zodat we rustig de tijd hadden om de parkplattegrond te bestuderen. We besloten rustig naar de Rimba te lopen, omdat daar de tijgers te zien zouden zijn. Onderweg zagen we al een aantal leuk

Vorige week hadden wij een jubileumfeest in de familie, dat werd gevierd in Hazerswoude. Bij recreatieboerderij Jeu de Boer werden we hartelijk ontvangen. De kinderen in het gezelfschap ontdekten direct een grote hoeveelheid aaibare en minder aaibare dieren, skelters en fietsen en een erg leuk klimkasteel. Dus die waren 'onder de pannen', zoals dat zo mooi heet. De volwassenen gingen in groepen uiteen, zelf mocht ik onder begeleiding van een polderwachter een leuke wandeling maken. We trokken vanaf de boerderij de natuur in. We genoten van de omgeving en van de verhalen van de gids over het ontstaan van het landschap en karakteristieke elementen in dat landschap. Zoals de poldermolens, die afhankelijk van hun plek (in het katholieke of het protestantse deel van de gemeente) een andere kleur hebben. Ook vertelde deze mevrouw een en ander over het dierenleven. Dat was heel fijn, want ze heeft ons vakantiemisterie opgelost! Wij vroegen ons namelijk af waarom sommige zwanen een gri

In een vorige blog gaf ik al aan dat Dierenpark Amersfoort ons erg aantrok. Natuurlijk was het leuk dat er nog een gezellig treintje door het park rijdt en er een echte boerderij sfeer hangt bij het restaurant met dat thema. Maar het is niet zo dat er een sfeer van folklore hangt of zo. Sterker nog, op diverse plaatsen in het park zijn dierenverblijven te vinden die naar moderne maatstaven zijn ingericht. Verblijven van diverse dieren die bij elkaar gebracht zijn rond een thema en waar je als bezoeker niet alleen geniet van de dieren, maar ook van de omgeving die is gecreëerd. Wat wij een leuke omgeving vonden was die met een aantal vogels. Zoals de pelikanen, die waren voor de kinderen uiteraard erg aantrekkelijk. Totdat er eentje iets te dichtbij een van de vogels kwam en de grote snavel uitschoot. Er zat nog zeker tien centimeter tussen de punt van de snavel en het t-shirt, maar indruk maakte het zeker! Dan waren er nog de vissen die we zelf konden voeren met het voer

Afgelopen week was het zover. Het jaarlijkse uitje van onze afdeling. De feestcommissie had voor ons een spannende belevenis in petto: een bezoek aan een 'escape room'. Dus met een groep een hok in en zorgen dat je er binnen de gestelde termijn uit zou ontsnappen. Toen ik dat vooraf thuis vertelde keken een paar kinderogen mij zeer verbaasd en vooral geschrokken aan: jezelf laten opsluiten voor je plezier?   Tsja, wanneer je bedenkt dat er voor kinderen weinig ergers bestaat dan opgesloten te zitten in een wc of andere kleine ruimte, dan klinkt zo'n 'uitje' wel heel gek en eng in de oren. Maar pa legde uit dat er echt wel een knop zou zijn voor noodgevallen. Daarmee verdween gelukkig de gedachte dat papa misschien nooit meer thuis zou komen...   Dus daar gingen we die bewuste middag, met z'n allen naar The Great Escape in Zwolle. Daar zijn namelijk drie verschillende 'ontsnappingsruimten'. Ik had de eer om met een paar collega's een bezoek te

Zittend aan een Duitse oever van de Moezel viel het mij deze zomer op dat er behoorlijk wat kolen, granen en zand per schip vervoerd worden. De laatste keer voeren er ook een aantal schepen met containers voorbij. Maar vooral zag ik op de Moezel schepen met mensen, heel veel mensen. Ondanks de snelle en jachtige tijd waarin wij leven zijn er genoeg producten die geen haast hebben. Transport over de duurzame waterweg is hiervoor een uitstekende vorm van vervoer. En voor mensen biedt het water rust, als tegenpool van de drukke, dagelijkse gang van zaken. En steeds een andere omgeving met nieuwe indrukken, terwijl je zorgeloos door het schip gevaren wordt. Terwijl ik die schepen langs de oever voorbij zag varen bedacht ik mij dat vervoer over water volop kansen biedt voor de havens die samenwerken onder de noemer 'Port of Zwolle'.   Vooral vraag ik mij af of we in de regio rond Port of Zwolle wel beseffen hoeveel mensen er ieder jaar een riviercruise boeken? En hoeveel int

Als het even kan bezoeken wij ieder jaar een keer de Rotterdamse haven. Met veel plezier heb ik jarenlang de havenkaarten van dit prachtige gebied mogen maken. Toen heb ik ontdekt hoe geweldig groots en dynamisch dit stukje Nederland is. En iedere keer weer als we in de Rotterdamse haven zijn ben ik onder de indruk van de mega grote schepen, de giga containerkranen en al die ander extreem grote brokken technisch vernuft. Dat klinkt misschien wat overdreven. Maar het is nu eenmaal een feit dat alles in de Rotterdamse haven erg groot is. En dat maakt indruk! En eens per jaar is er een bijzonder leuk evenement: de WereldHavenDagen. Drie dagen lang staat het nautische leven centraal in deze stad. Bedrijven en hulpdiensten geven demonstraties van hun kunnen, bedrijven zetten hun deuren open voor het publiek en gewone burgers kunnen een kijkje nemen op schepen van de koopvaardij of de Koninklijke Marine. En daar omheen is er van alles te doen, zien en te beleven dat te maken heeft me

Wij houden wel van Ikea. Heel veel is standaard, maar door goed te combineren valt er prima iets 'eigens' mee te maken. En hoewel de duurzame filosofie natuurlijk extra wordt aangedikt door de marketingafdeling, komt 'ie goed over. Als we dan op zoek zijn naar wat opbergers, tsja, dan zit er een reisje aan te komen.   Afgelopen zaterdag was het zover: we gingen per automobiel naar Amersfoort. Natuurlijk is de blauwe doos in Zwolle een stuk dichterbij, maar de Ikea van Amersfoort blijft toch veruit onze favoriet. Bredere paden, riantere opstelling van meubels en voor de kids is het er veel leuker. Want die speel- en knutselplaatsen op de verschillende verkoopafdelingen zien er prima uit hoor, in Zwolle. Maar óf de kinderen hebben dan net geen zin in knutselen, óf ze zijn net lekker gestart als pa en ma klaar zijn met rondneuzen in dat stuk van de showroom. En dan moeten ze per sé weer verder door de winkel sjokken. Nee, dan liever een uurtje lekker rennen of schermpj

Het voordeel van een Kruidvat klantenpas is dat je de punten kunt gebruiken om met korting een uitje te organiseren. Deze week bezochten we zodoende Dierenpark Amersfoort. Nog een park 'oude stijl': mooi verzorgde paden, parkachtige omgeving en dieren in mooi vormgegeven hokken. Niet al te klein, maar ook niet zo'n grote 'habitat' die wel heel natuurlijk oogt, maar waar je op zoek moet naar de dieren die er zouden moeten verblijven. En wat we heel prettig vonden: bij iedere kooi stond helder aangegeven welk dier er huisde. Met een gestileerde tekening, inclusief uitleg over het leefgebied, de voeding en de mate waarin het dier wel of niet bedreigd wordt. Daar houden wij van: weten wat we zien! We troffen het, want het was een prachtige, zonnige dag. Op zo'n dag bieden de bomen van het park veel schaduw. Op regenachtige dag zijn diezelfde bomen waarschijnlijk nogal nadruppelig, maar zo'n bosachtige omgeving is wel heel mooi om doorheen te wandelen. Op veel pl

In een eerder blog toonde ik het begin van ons perk met Afrikaantjes. Terug van vakantie zag ons perkje er prachtig uit, want de Afrikaantjes bloeien volop! Kijk maar: Het groen is lekker fris, elke plant staat volop in bloei en de kleuren zijn zo helder als wat. Niet iedereen zal de combinatie van kleuren waarderen, maar alleen geel of oranje vinden we wat aan de saaie kant. Het is al met al niet heel veel werk om de planten op te kweken. En het resultaat - daarvan genieten we nog weken lang. Maar in de potten, daarin wil het niet zo goed lukken als voorgaande jaren. Het groen is minder, de bloemen zijn wat minder mooi... Even vroeg ik mij af wat hiervan de oorzaak zou kunnen zijn. Al snel werd dat duidelijk: slakken. Heel veel slakken... De tuin zit vol met van die dikke naaktslakken. Die zo'n ontzettende kleeflaag op je vingers achterlaten wanneer je ze uit de pot of elders uit de tuin plukt. Smerige beesten vind ik het. Vast nuttig (als voer voor de egel bijvoorbeeld), maar van

Onlangs bezochten wij de vesting Ehrenbreitstein te Koblenz. Uiteraard was de tocht er naartoe - per trein langs de Moezel en vervolgens per kabelbaan over de Rijn - een belevenis op zich. En ook over de burcht is genoeg te vertellen. Maar de meeste indruk maakte de tentoonstelling "Wunderland", met werken van de Duitse kunstenaar Frank Kunert. Frank Kunert maakt miniaturen, die hij vervolgens fotografeert in een bijzondere omgeving. Toen we zijn werken zagen hangen vroegen we ons eerst af of het schilderijen waren of foto's. Al snel kwamen we erachter dat het om foto's ging, omdat een aantal van de gebruikte miniaturen ook op de tentoonstelling te zien waren. De getoonde situaties variëren van vrolijk en spits tot bizar en absurd. Deze afbeelding van een 'gezellige maaltijd' is een goed voorbeeld. Het is een foto uit de folder, dus ik ga er vanuit dat ik geen rechten schendt. Ook de kinderen voelden bij deze - en vele andere foto's - direct het bijzondere

Zoals vele anderen houd ik van een lekker lapje vlees. En het allerlekkerst is het om gezellig met familie of vrienden in de buitenlucht te genieten van gebraden vlees.   Sinds mijn afscheid van het Rotterdamse Havenbedrijf ben ik de trotse eigenaar van een echte Weber kolenbarbecue. Tot groeiend verdriet van mijn vrouw heb ik daar vele lappen vlees op gebaden. Ze was niet verdrietig omdat zij geen vlees lust, maar zij poogde lange tijd om mij over te halen te kiezen voor het gemak van gas. Maar ik zou me daar gek zijn: bij barbecue hoort de geur van smeulend vuur, nietwaar?! Toen zocht ze afgelopen voorjaar een verjaardagscadeau. En kreeg ik de vraag voorgeschoteld of ik wellicht zou willen nadenken over een skottelbraai, bijvoorbeeld te gebruiken tijdens vakanties met de caravan. Daar heb ik even over nagedacht en uit praktische overwegingen ging ik akkoord. De Weber is te groot om mee te nemen en die kleine, lichtgewicht kolenbarbecues zijn vaak van slechte kwaliteit. Dan is

Binnenkort is er bij ons in huis een jarige. Dat geeft feest, plezier en gezelligheid. Maar ook een hoop hoofdbrekens. Want waar sommige huisgenoten precies weten wat ze willen, is het in dit geval een heel stuk lastiger.   De wensenlijst is namelijk te verdelen in drie groepen: 1] nóg meer van hetzelfde, 2] voor een heel andere leeftijdscategorie en 3] 'weet niet'. Voor je het weet sta je dan hopeloos in het winkelcentrum om je heen te staren. Hopend op inspiratie.   Dus mag ik met mijn creatieve inslag werken aan een oplossing. Daar heb ik ondertussen een prima hulp bij. In de vorm van de app Wunderlist. Deze app is gemaakt als digitale actielijst. Voor het werk en voor het klussen thuis heb ik er to-do lijsten in staan. En tegenwoordig voor iedere huisgenoot (inclusief mijzelf) een lijstje. Door het jaar heen noteer ik de ooh's en aah's wanneer ze iets leuks, moois of nuttigs zien. Als dan de verjaardag (of Sinterklaas) nadert heb ik een aantal ideetjes waar

Iedere visser weet het: als je maar vaak genoeg een haak met aas in het water gooit en geduldig wacht... dan vang je vanzelf een keer een vis. Soms een kleintje, maar vanzelf een keer een grote. Foto: Hét Visblad Met phishing is het niet anders. Cybercriminelen sturen mails uit die verrassend echt lijken op mails van een bank of andere organisatie. En er klikken vanzelf wel mensen op een link in zo'n mail om dan uit te komen bij een echt lijkende internetpagina met inlogmogelijkheid. Natuurlijk logt er dan wel een keer iemand in. Soms vangt men zo een kleine 'vis', soms een grote. Die grote vissen, dat zijn de mensen die overal met hetzelfde mailadres inloggen en dan voor het gemak daarbij hetzelfde wachtwoord gebruiken. Log je dan in op die namaakpagina vanuit dat mailtje, dan heeft meneer of mevrouw cybercrimineel direct toegang tot jouw social media en - als je maar dom genoeg bent - toegang tot de gegevens van jouw creditcard. Dan hoeft er nog maar één ding te gebeuren,

Begin maart schreef ik op kantoor een blog over het boek "Komt een vrouw bij de h@cker" van Maria Genova. De tekst is nog steeds actueel, dus koos ik voor hergebruik. In haar boek ‘Komt een vrouw bij de h@cker’ beschrijft onderzoeksjournalist Maria Genova haar zoektocht naar een hacker. Die zoekt zij om haar pc te laten hacken. Want zij wil weten hoe gemakkelijk haar identiteit gestolen kan worden, of niet. Tijdens haar speurtocht naar een geschikte hacker komt zij in aanraking met diverse mensen van wie de identiteit ooit eens gestolen is. De verhalen van de slachtoffers van identiteitsfraude weeft zij moeiteloos door haar eigen speurtocht heen. Zonder dat het de lijn van het verhaal verstoort, want de voorbeelden verklaren haar zoektocht. Al snel wordt duidelijk dat slachtoffers van identiteitsfraude niet alleen maar mensen zijn die zorgeloos hun ID-bewijs hebben laten slingeren, of op het web surfen met een pc zonder virusscanner. De voorbeelden die Maria Genova aanhaal

Uiteraard weet k niet hoe het bij anderen thuis toegaat, maar bij ons loopt niet altijd alles gesmeerd. Over smeren gesproken: wij volwassenen vinden het vaak logisch om na smeerpoetserij onze handen te wassen. Dat doe je gewoon, net als na het plassen. Nou ja, ook onder ons mannen zijn er van die porken die denken dat dit niet nodig is na het urineren. Welnee, direct naar buiten lopen en een ander de hand schudden. Bah!   Maar toch, gemiddeld genomen hebben mensen fatsoen.  Wij pogen thuis de regel "na het plassen handen wassen" aan te leren. Dit gaat nog niet altijd zo vlot als ik zou willen, maar we blijven eraan werken. Nu moet onze toilet op termijn opgeknapt worden. En dan wil ik graag een wat bijzondere wasbak. Nou ja,wasbak... Meer een waskom.   We hebben nog even de tijd, dus kan ik rustig eens om me heen kijken wat er zoal te koop is op wastafelgebied. Zo zagen we onlangs een mooie, natuurstenen wastafel.   Natuursteen in minder strakke vorm is ook erg mooi.

Bij het verfraaien van de woon- of slaapkamer maakt een mens keuzes. Wat voor mij een lastige keuze is: de keuze tussen kunst en kids.   Met enige regelmaat komen de kinderen thuis met prachtige knutsels. Zijn ze op school met een project bezig geweest, thuis aan het tekenen geslagen of bij tante aan de knutsel. Het liefst zou ik al die knutselwerken ophangen in de woonkamer, zodat we er ultiem van kunnen genieten. Maar ja, onze woonkamer is niet enorm groot en we willen het ook een beetje leefbaar (= rustig en opgeruimd) houden. En daarbij: we hebben niet voor niets een paar mooie schilderijen gekocht, daar willen we ook gewoon naar kunnen blijven kijken. Soms zie ik schilderijen die ik er best naast zou willen hangen. Maar uit dezelfde ruimtelijke overwegingen komt er geen schilderij bij...   En ziedaar het dilemma: hoe geniet ik in een beperkte ruimte van de aanwezige kunst en van de nieuwe knutsels van de kids? Nu hangen de kunstwerken van de kids voor een bepaalde periode